Κατηγορία: Τέχνη και ποίηση

«Οχτώ άνθρωποι βαδίζουν πάνω στη γη» « Τι πιότερο ζητάμε όλοι οι άνθρωποι; Έναν κόσμο, λέει, που δε θα μας ποδοπατήσει τα όνειρα που δε θα γκρεμίσουμε το κατώφλι που θα μπορούμε να χαμογελάμε μ' ένα μεγάλο γέλιο, ολοστρόγγυλο, πλατύ να, σαν αυτόν τον ήλιο που ανεβαίνει » Τάσος Λειβαδίτης Συλλογή: Ο άνθρωπος με το …

Συνεχίστε την ανάγνωση του "» Τι πιότερο ζητούμε όλοι οι άνθρωποι..»"

Αν όλοι σ' εγκαταλείψουνκι αν μείνεις ολομόναχος,πέσε τότε κάτω στη γη και φίλησέ τηνκαι βρέξε την με τα δάκρυά σουκαι θα βγάλει η γη καρπό από τα δάκρυά σου,ακόμα κι αν κανείς δεν σε είδε και δεν σε άκουσεστη μοναξιά σου. Αν όμως, βρεις άλλον έναν σαν κι εσένα,τότε βρίσκεται ήδη όλος ο κόσμος παρών,όλος …

Συνεχίστε την ανάγνωση του "Αν όλοι σ’εγκαταλείψουν.."

"Τζ' Άη Γιωρκή βοήθα μου, μεγάλη σου ειν´ η χάρη Συ Στρατηλάτη Άγιε, Άγιε Καβαλάρη" Ετούτη ειν' η παράκληση στο στόμα των Κυπρίων Προστάτη μας τον έχουμε, μπροστάρη των Αγίων. Οι περισσότεροι Ναοί στην Κύπρο μας χτισμένοι στην Παναγιά μας τάξιμο είναι πρώτα δοσμένοι Έπειτα από την Παναγιά στον Άη Γιώρκη τάζουν Ναούς και προσκυνήματα …

Συνεχίστε την ανάγνωση του "Τζ’ Άη Γιωρκή βοήθα μου, μεγάλη σου ειν´ η χάρη.."

Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του Θα'χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο. ~*~Οδυσσεας Ελύτης ~*~ "ΆΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"

Είναι όμορφα με το φθινόπωρο. Ανασαίνω. Ο ήλιος χάνει τη δεσποτεία του, την τρομερή έπαρσή του. Τα πάντα ημερεύουν· τα πάντα επιστρέφουν στον εαυτό τους, τόσο που λέω μην είναι ο θάνατος ο πιο αληθινός εαυτός μας. ~*~ Γιάννης Ρίτσος, Περσεφόνη (απόσπασμα) 1972,  ~*~   Ποιήματα ΣΤ΄: Τέταρτη διάσταση (1956–1972). 25η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.

Είναι όμορφα με το φθινόπωρο. Ανασαίνω. Ο ήλιος χάνει τη δεσποτεία του, την τρομερή έπαρσή του. Τα πάντα ημερεύουν· τα πάντα επιστρέφουν στον εαυτό τους, τόσο που λέω μην είναι ο θάνατος ο πιο αληθινός εαυτός μας. ~*~ Γιάννης Ρίτσος, Περσεφόνη (απόσπασμα) 1972,  ~*~   Ποιήματα ΣΤ΄: Τέταρτη διάσταση (1956–1972). 25η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.

Κι αν έχεις χάσει όλα τα πρωινά της ζωής σου, όλες τις Ανατολές, δεν είναι προς θάνατο. Έχει κάτι απογεύματα η ζωή! Κάτι δειλινά! Να σου λιγώνεται η ψυχή. ( Αλκυόνη Παπαδάκη )

Η αγάπη μου με ρωτάει: “Ποια είναι η διαφορά μεταξύ εμένα και του ουρανού;” Η διαφορά, αγάπη μου, είναι ότι όταν γελάς ξεχνάω τον ουρανό. Νιζάρ Καμπάνι

Κομμάτια απ’ την ομορφιά τ’ ανθρώπινου μεγαλείου είναι η πατρίδα μου, διάσπαρτη γύρω απ’ τον ομφαλό της γης και στα πόδια της το Αιγαίο Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ -Με έμαθε να αφουγκράζομαι τις θάλασσες μας, τα κυκλαδίτικα σπίτια, τις αμμουδιές μας : «Αφησα την καρδιά μου χάμω σαν το κοχύλι μες στην άμμο» -Με έμαθε να …

Συνεχίστε την ανάγνωση του "Κομμάτια απ’ την ομορφιά τ’ανθρώπινου μεγαλείου είναι η πατρίδα μου.."