Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί μου και αδελφές μου.
Σήμερα 5 Ιουνίου 2022, στο όμορφο και γραφικό Φτερικούδι, μέσα σ’ αυτή τη ζεστή αγκαλιά του Οσίου Αββακούμ του εν Καλαμιθάση και του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλιβίτη, χώρεσε ακόμη μια αγκαλιά, αυτή της πολυαγαπημένης μας κι αείμνηστης Αθηνάς Σιδέρη , πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου ,που σαν σήμερα ακριβώς, πριν δύο χρόνια, η ψυχούλα της πέταξε κοντά στο λατρεμένο της Χριστό, κοντά στον αείμνηστο σύζυγο της και την κορούλα της και τον Όσιο Πορφύριο το Γέροντα της, που τόσο αγάπησε και τόσο υπηρέτησε, ψυχή και σώματι στην εδώ επίγειο παρουσία της.
Ευχαριστώ για ακόμη μια φορά σεβαστέ μου Γέροντα Νεκτάριε για τη τιμή που κάνεις να μιλήσω για τη δροσοσταλίδα αυτή του Ουρανού ,που ξεδίψασε τόσες ψυχές και ακόμη και σήμερα,οι ομιλίες της, σαν μια άλλη πηγή Σιλωάμ ξεδιψά χιλιάδες ψυχές κι ο καθένας από εμάς μπορεί να αντλήσει δύναμη στον καθημερινό του αγώνα.
Το έργο που άφησε, ο πύρινος λόγος της, τα βιώματα της κοντά στον μεγάλο Άγιο Πορφύριο και οι ορθόδοξες χριστιανικές προτροπές της, αποτέλεσαν και αποτελούν, οδοδείκτη για όλους εμάς στην τήρηση βιωματικά , όχι τυπικά ,της χριστιανικής διδασκαλίας.
Βοήθησε και ανέπαυσε εκατοντάδες ανθρώπους.
Πραγματικά, ακούοντας κάποιος τις ψυχωφελείς ομιλίες της , ακούει τον Άγιο Πορφύριο να μιλά δια στόματος της Αθηνάς Σιδέρη. Όπως η ίδια έλεγε πολλές φορές ο Άγιος Γέροντας της είχε δώσει οδηγίες ότι, δεν θα προετοιμάζεται για τα θέματα και το περιεχόμενο των ομιλιών της , αλλά ο ίδιος «θα ξεφύλλιζε το βιβλίο του εγκεφάλου της». «Το τι θα λες ,θα είμαι εγώ παρόν στις ομιλίες και με τη βοήθεια του Θεού θα λες πράγματα που θα μιλούν στις ψυχές των ανθρώπων. Αυτό το βίωμα σου που έχεις με μένα και θα εκφράζεις το ορθόδοξο σου βίωμα προς τους αδελφούς. Εκείνο που πραγματικά θέλω να προσέξεις είναι το εξής: Ότι ποτέ δεν θα παρακάμψεις από την εκκλησία. Πάντα θα λειτουργείς κάτω από την εκκλησία. Κάτω από το πετραχήλι του Πνευματικού σου, διότι Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ.»
Αρκετές ήταν οι φορές που η κα Αθηνά έβλεπε ενώ μιλούσε τον Άγιο Γέροντα να είναι παρών και να ευλογεί τον κόσμο που παρακολουθούσε τις ομιλίες της.
Ο Έριχ Φρομ στο βιβλίο του «Η τέχνη της αγάπης» τονίζει ότι «Όσο πιο πολύ γνώση για ένα πράγμα, τόσο πιο πολύ αγάπη». Έτσι και εμείς, όσο πιο πολύ εντρυφούμε στα βάθος των νοημάτων που περιέχονται στις ομιλίες της , τόσο πιο πολύ την γνωρίζουμε και τόσο πιο πολύ αγαπούμε τόσο την ίδια, όσο και τον Άγιο Πορφύριο και γίνονται έτσι και οι δύο νυμφαγωγοί εις Χριστό , γιατί μας παίρνουν από το χεράκι βήμα- βήμα, απαλά, με θεϊκή αγάπη όπως έλεγε η ίδια, να γνωρίσουμε την όντως ΑΓΑΠΗ, το ΘΕΟ!
Μιλούσε σεβαστοί μου Πατέρες και αδέλφια μου, μέσα από την Αθηνά Σιδέρη ο Ουρανός και τον έκανε να φαίνεται τόσο κοντινός και τόσο γλυκός!
Τις ομιλίες της τις χαρακτήριζε ο ενθουσιασμός. Γινόταν η ίδια μια λαμπάδα αναμμένη για την αγάπη του Χριστού. Ο λόγος της πύρινος, όπως και οι πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής που επεκάθισαν πάνω στους Αγίους Αποστόλους, απόδειξη της Χάρης που πήρε από τον Γέροντα της.
Και όμως η ίδια έλεγε: » Εγώ είμαι το μικρό εργατάκι του Αγίου»
Ήταν η Μυροφόρα της ανάστασης ,της ελπίδας και της αγάπης. Θα το επαναλάβουμε και πάλι ότι: αγάπησε πολύ η δική μας Αθηνά, πόνεσε πολύ, δούλεψε πολύ και όλα προς δόξα Θεού. Γνώρισε , έζησε και μαθήτευσε στη σχολή του Αγίου Πορφυρίου που ήταν μια αγκαλιά με όραμα τον Τριαδικό Θεό και αυτή την αγκαλιά ήθελε να την ενστερνιστούμε και εμείς. Έλεγε για τον Άγιο Γέροντα της Πορφύριο ότι επέμενε να κάνουμε λογισμούς θετικούς για τον άγνωστο αδελφό μας. Ο Άγιος έκανε παρέα με τους πάντες. Δεν απομόνωσε κανένα. Αγκάλιασε όλους τους πιστούς, τους δύσπιστους, τους άπιστους, τους αλλόθρησκους, όλους χωρίς διάκριση με ένα θεϊκό άγγιγμα. Το είχε ενστερνιστεί στις φλέβες του. Στο αίμα του Αγίου Πορφυρίου έρεε ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Τα πάντα Χριστός έλεγε, τους άγγιζε όλους. Δεν απομόνωσε κανένα. Διάβαζε τις ψυχές των ανθρώπων. Δεν του έβλεπε εξ ’όψεως. Να προσέχουμε , έλεγε να μην κρίνουμε τον άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση, να κάνουμε θετικό λογισμό, θεϊκό λογισμό για τη ψυχή του αδελφού μας. Τη ψυχή τους να ευχόμαστε ν’αγγίζει η χάρις του θεού.
Ο Άγιος Γέροντας την έστελνε σε πολλές εν κρυπτώ, αποστολές διακονίες αγάπης , σε όλα τα μέρη της Ελλάδος, προς τους έχοντας ανάγκη, πάντα με τη συγκατάβαση του συζύγου της και η ίδια κάνοντας χαρούμενη υπακοή έτρεχε πρόθυμα να εκτελέσει όποια οδηγία της έδινε ο Γέροντας, χωρίς περιέργεια ξέροντας ότι πρώτος πήγαινε ο Γέροντας και μετά ακολουθούσε αυτή. Έγινε κυριολεκτικά ένα εφαρμοσμένο ευαγγέλιο. Μια ανοικτή επιστολή που έγραφε : ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ
Τετάρτη και Παρασκευή όμως, όπως έλεγε, μιλούσαν δια της σιωπής με προσευχή για ΟΛΟ τον κόσμο! Δεν την έστελνε σε διακονίες ο άγιος Γέροντας και ούτε ο ίδιος εδέχετο τηλεφωνήματα.
« Όχι ρουτίνα στην πίστη μας αδελφοί μου τόνιζε. Πίστη, ταπείνωση, αγάπη, ένα μηδενισμό του εαυτού μας με ένα άφημα ολοκληρωτικό στη χάρη του θεού. Να μιλούμε δια της σιωπής με μυστική συνεννόηση παρακαλώντας τη χάρη του Θεού να τους μιλήσει η χάρις του Θεού.»
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας της ήταν η ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ , την οποία έμαθε από τον Άγιο Πορφύριο. Αναφέρει σε μια ομιλία της ότι ένα Πάσχα σε κάποιους που ήρθαν να δουν τον Γέροντα κι δεν τους είπε ο Γέροντας το «Χριστός Ανέστη» , η ίδια είχε λογισμό χωρίς όμως να τον εκφράσει γιατί ο γέροντας δεν τους είπε το « Χριστός Ανέστη».
– Ελάτε μέσα. Βρε κουτό, τι σκέψεις είναι αυτές που κάνεις; (της είπε ο Γέροντας)
Δεν μπορούσα να τους πω Χριστός Ανέστη, ΔΕΝ το δεχόταν η ψυχή τους!! Καταλαβαίνεις μωρέ; Και άρχισε να κλαίει. Έβλεπε τις ταλαιπωρημένες ψυχές, τις μη δεκτικές να χαρούν αυτή τη χαρά της Αναστάσεως. Το σεβότανε. Ωραία συμπεριφορά. Για μένα ήταν, το μάθημα. ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. Εμείς τι λέμε; Εμείς θα το πούμε κι ας πέσει κάτω. Όχι. Πριν το πούμε, Κύριέ μου, έλα να πούμε στον συνάνθρωπό μου, στον αδελφό μου, Χριστός Ανέστη. Μέσα μας, ταυτόχρονα γίνονται αυτά. Αυτά όταν το θέλεις, τα επιθυμεί η καρδία σου, γίνονται ταυτόχρονα και πληροφορείσαι αν ο απέναντί σου δεν το δέχεται. Τι όμορφα!
ΑΠΛΟΤΗΤΑ άλλο ένα χάρισμα που της μετέδωσε ο Άγιος Πορφύριος.
– Μωρέ. Θέλεις να ευλογηθείς; Μην κατακρίνεις. Θέλεις να ελεηθείς; Να ελεείς. Θέλεις να συγχωρηθείς; Να συγχωρείς. Απλά πράγματα. Που τα λέμε έτσι, πόσο απλά μας φαίνονται αδέλφια μου. Μας περιμένει ο Θεός με αγκαλιά, τα χέρια του απλωμένα, στην εξομολόγηση. Μια εξομολόγηση, μετά δακρύων. Πάρα πολύ μεγάλη σημασία έδινε στη αληθινή και δακρύβρεκτη μετάνοια και στο μυστήριο της εξομολογήσεως. Απλά και όμορφα επαναλάμβανε ότι την έμαθε ο Άγιος Γέροντας: «ο χριστιανός πρέπει να καθαρίζει την ψυχή του και τα έσω του, όπως ακριβώς ο ιερέας καθαρίζει το δισκοπότηρο μετά την κατάλυση». «Καταλαβαίνετε αδέλφια μου αγαπημένα; Μη χάνουμε χρόνο! Θ ’απολαύσουμε τον Παράδεισο από εδώ στη γη, αν βάλουμε ΧΡΙΣΤΟ στην καρδιά μας»
Μια μυρίπνοη ανθοδέσμη αγάπης μηνυμάτων ,άφησα για σένα Αθηνά μου στο τέλος από τα χιλιάδες μηνύματα και σχόλια στη σελίδα του Ησυχαστηρίου που έγραψαν για σένα!
«Αθηνά έγραψα…»
«Αθηνά Σιδέρη ένας επίγειος άγγελος καθοδηγητής»
«Βρε Αθηνούλα έφυγες και δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω από κοντά…. κρίμα…»
«Τι υπέροχη η κυρία Σιδέρη .Ας πρεσβεύει κ για Εμάς στο ουρανό »
«Απίστευτο κάθε μέρα την βλέπω αυτή τη κυρία δεν ξέρω πως και γιατί ότι κανου τσακ εμφανίζεται παντού ..»
«Δύο χρόνια μας λείπεις κ. Αθηνά.»
«Αξέχαστη η κυρία Αθηνά την είδα δυο τρεις φορές στην τηλεόραση σε ομιλίες της σε στιγμές που υπήρχαν δύσκολες καταστάσεις και βοηθήθηκα πολύ. Καλό παράδεισο να έχει η ψυχούλα της!!!»
«Αθηνούλα μου ποτέ δεν σε ξεχνώ»
«Αιωνία σου η μνήμη αείμνηστη μας κα Αθηνά ,είσαι στην καρδιά μας ,σ ευχαριστούμε για όσα μας δίδαξες.»
«Αχ την λατρεύω την κυρία Αθηνά, την χρωστάμε πολλά!!! Τις πρεσβείες της να έχουμε!»
«Η παρουσία της είναι πολύ έντονη, είναι δίπλα μας φτάνει να της μιλούμε και να της εμπιστευόμαστε τα προβλήματα μας»
Από το αρχείο της Εύα Τορνεσάκη μάθαμε τη σχέση της μακαριστής ,αγίας Γερόντισσας της Κρήτης, Γαλακτίας Μοναχής με την αείμνηστη Αθηνά Σιδέρη. Γράφει η κ. Τορνεσάκη:
«Αυτήν που υποδέχθηκε μετά «βαΐων και κλάδων» ήταν η γνωστή κυρία Αθηνά Σιδέρη του Αγίου Πορφυρίου. Ήρθε με συνοδεία Ρεθυμνιώτες.
Μόλις την είδε η Γερόντισσα, την αγκάλιασε και την καταφιλούσε. Πριν προλάβει να μιλήσει η κυρία Αθηνά, της είπε η γιαγιά: «Μη κάνεις αυτό που σκέφτεσαι. Να συνεχίσεις αυτό που σου ‘πε ο Γέροντας (Πορφύριος). Διψά ο κόσμος. Δεν ξέρει πράμα. Να συνεχίσεις παιδί μου…». Συγκινημένη, φανέρωσε σε όλους μας εκεί, ότι σκεφτόταν να σταματήσει τις ομιλίες που τις ανέθεσε ο Άγιος Πορφύριος που ήταν πνευματικός της, γιατί αισθανόταν αδύναμη πια λόγω προβλημάτων υγείας. Το έκανε θέμα προσευχής και καθώς ερχόταν, παρακαλούσε τον Θεό να της μεταφέρει η Γερόντισσα Γαλακτία το θέλημά Του. Τώρα, που το άκουσε, συγκινήθηκε πολύ. Έπειτα, η γιαγιά της κρατούσε το χέρι και της φανέρωσε πολλά ακόμη. Κάποια στιγμή, της είπε: «Μη δίνεις σημασία, που σου λένε κακά λόγια, επειδή λες τα βρώμικα που σου ‘πε ο Μεγάλος Πατέρας της Αμέρικα (Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης). Να τα λες παιδί μου με το όνομά ντος, ετσα που σου τα ‘πε να γλυτώσουνε μερκοί (μερικοί. Εννοούσε τα παρά φύση αμαρτήματα). Ετούτα να θα φέρουν εδα (τώρα) τση φωτιές σε όλο τον κόσμο από τις μεγάλες μπαλωθιές (υπερόπλα-πυρηνικά)». Η κυρία Αθηνά εξήγησε ότι ο Άγιος Πορφύριος της είχε τονίσει, να επιδιώξει να πάρει την ευχή του Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη που ήταν στην Αμερική. Τον χαρακτήριζε πολύ μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από όλους και έλεγε ότι θα χτυπηθεί με λύσσα από το σατανά. Ειδικά από τους διεφθαρμένους ρασοφόρους… Όταν τον γνώρισε τον Γέροντα Εφραίμ η κυρία Αθηνά στην Αριζόνα, της μίλησε για την πολλή μεγάλη αγιότητα του Γέροντά της Αγίου Πορφυρίου και της έδωσε παραγγελία να καυτηριάζει ονομαστικά τις ανώμαλες πράξεις που κυριαρχούν σήμερα, γιατί είναι η βασική αιτία των φοβερών καταστάσεων που έρχονται. Η ίδια, έκανε υπακοή, και έκαμε δημοσίευση μιας σχετικής ομιλίας της στο διαδίκτυο (έχει τίτλο: «η αμαρτία θα φέρει δεινά στην Ελλάδα»). Αυτό, όμως, είχε σαν αποτέλεσμα να δεχθεί μεγάλα πυρά και φοβερές ύβρεις από πλευρά του κλήρου κυρίως… Τα ονομάζουν αυτά «εκδήλωση αγάπης» και λένε πως δεν αφορά την Εκκλησία!!! Όμως, θυμήθηκε, μας είπε η κυρία Αθηνά, μια ρήση του Αγίου Πορφυρίου, που της έδινε δύναμη και την έκανε να προχωρεί με θάρρος. Της είχε πει: «θα έρθει εποχή που ένα εκκλησιαστικό κομμάτι θα αγκαλιάσει το παρά φύσιν! Τότε να αντισταθείτε. Όταν η Εκκλησία συμβιβάζεται με παρά φύσιν καταστάσεις, χάνει τον προορισμό της! Δεν λειτουργεί σαν Εκκλησία του Χριστού! Γι’ αυτό, κάποιοι θα το λένε… Όχι η Εκκλησία. Αργότερα θα συγκληθεί μια Μεγάλη Σύνοδος μετά τον πόλεμο και θα δοξάσει την Ορθοδοξία. Αυτή θα τερματίσει και την παραφυσική αγαπολογία…».
Αφού είπε αυτά στο μεσαίο δωμάτιο η κυρία Αθηνά, την φώναξε επίμονα η γιαγιά κοντά της και της ζήτησε να βγάλει το σακάκι της και να της το δώσει. Πάλι ο πατήρ Αντώνιος αντέδρασε. Η κυρία Αθηνά απάντησε: «αφήστε την! Αυτή η κίνηση κρύβει το μεγαλύτερο μυστικό μου…». Η γιαγιά πήρε το σακάκι, που ήταν ένα γκρίζο με πυκνές μαύρες πιτσιλιές, το αγκάλιασε, το σταύρωσε, το έσφιξε στην αγκαλιά της και προσευχήθηκε ψιθυριστά κάποια ώρα… Έπειτα το φίλησε και το έδωσε πίσω στην κυρία Αθηνά. Η κυρία Αθηνά, με δάκρυα είπε, ότι αυτό το σακάκι το είχε ευλογήσει ο Άγιος Πορφύριος και το φορούσε σε κάθε ομιλία! Η γιαγιά το είδε αυτό, γι’ αυτό το ζήτησε και το ευλόγησε και εκείνη. Η κυρία Αθηνά, δεν παρέλειπε να τηλεφωνεί συχνά στη Γερόντισσα μέχρι την κοίμησή της. Ζητούσε την ευχή της. Η γιαγιά το καταλάβαινε και ανταποκρινόταν».
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη για αυτόν τον Ουράνιο άνθρωπο..
Μυροφόρα της αγάπης, αγαπημένη κόρη του Αγίου Πορφυρίου Αθηνά Σιδέρη , αρχόντισσα της καρδιάς μας, μας λείπεις πολύ! Έπρεπε να βρεθούμε μόνοι στην έρημο, για να νιώσουμε λιγουλάκι το μεγαλείο της αγάπης και προσφοράς σου.
Ευχόμαστε η ουράνια παρουσία και παρρησία σου να μεσιτεύει στον Άγιο Πορφύριο και μαζί οι δυό σας, στο θρόνο του Θεού για όλους εμάς. Οι παρακαταθήκες σου είναι πολλές. Άξια κόρη ενός άξιου πνευματικού Γέροντα του αναστήματος του Αγίου Πορφυρίου. Μάθε μας, αγαπημένη Αθηνά μας, πως θα κάνουμε το εγώ εμείς και το εμείς εγώ όπως μας δίδασκες. Αγκάλιασε μας με το βλέμμα, το ουράνιο βλέμμα σου και την καρδιά σου, όπως έκανες και εδώ στη γη και βάλε τις φωτογραφίες όλων μας μέσα στην ψυχή σου και να προσεύχεσαι για μας σε παρακαλούμε.
Μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ την ψυχήν της δούλης Σου Αθηνάς Σιδέρη. Αμήν.
Δ.Μ (5-6-2022)
Μελισσούλες 