Στην προσπάθειά σου να μην ενοχλήσεις κάποιον άνθρωπο, καταλήγεις να περνάς όλα τα δύσκολα μονάχος.
‘’Να μην τους στεναχωρήσω’’, σκέφτεσαι. ‘’Να μην τους επιβαρύνω. Έχουνε τα δικά τους προβλήματα και αυτοί…’’.
Και έτσι, περνάν οι μέρες και όλο κλείνεσαι… Περνάν οι μέρες και όλο πιο βαρύ γίνεται το φορτίο που κουβαλάς στη πλάτη.
Και έρχεται κάποια στιγμή που σκας. Έρχεται κάποια στιγμή που καταρρέεις και αναρωτιούνται όλοι γύρω σου, ‘’μα τί έπαθες; μα άντεχες… μα εσύ ήσουν δυνατός’’.
Και εσύ από τη πλευρά σου είσαι τόσο χάλια, που δεν έχεις καν το κουράγιο να τους εξηγήσεις…
Ξέρεις…
Δεν φταίνε μόνο οι άλλοι που δεν σκύψανε από πάνω σου να δουν αν είσαι καλά. Αν κάτι χρειάζεσαι. Αν αντέχεις τον σταυρό που κουβαλάς…
Έχεις μερίδιο ευθύνης και εσύ που δεν μίλησες. Που δε μίλησες, είτε από φόβο, είτε από ντροπή, είτε για να μην τους ενοχλήσεις…
Μίλα άνθρωπε. Μίλα.
Μοιράσου ό,τι σε ταλαιπωρεί.
Αυτοί που σε αγαπούν πραγματικά, θα χαρούν να σηκώσετε μαζί το όποιο πρόβλημα.
Για όλους τους υπόλοιπους, μην δίνεις απλά καμία σημασία…
Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος


