Τι χάρη που έχει ο καλομίλητος άνθρωπος!
Σαν πρωινός ουρανός ασυννέφιαστος … σα βρυσούλα που τρέχει ταπεινά σε ένα παράμερο μέρος και καρτερά υπομονετικά να περάσει ο κουρασμένες στρατοκόπος για να τον ξεδιψάσει με το κρύο νερό της δίχως να θέλει άλλη πληρωμή. Παρεχτός απ’ τη χαρά να τον φχαριστήσει.
Φώτης Κόντογλου
Μελισσούλες 