«Αν πέσεις, εγώ θα γονατίσω!
Θα κάνω τον Σταυρό μου.
Και με το ίδιο χέρι θα σε σηκώσω.
Αν πονέσεις, θα γίνω το φάρμακο σου.
Θα γιατρέψω τις πληγές σου.
Και ας ματώσω.
Την ώρα που τις κλείνω μια μια.
Αν φοβηθείς, θα μπω μπροστά να νικήσω τον φόβο, να φωτίσω τον δρόμο.
Δύναμη θα σου δώσω.
Ακόμη και αν εγώ φοβάμαι πιο πολύ!
Αν κουραστείς, θα σε πάρω αγκαλιά, θα σε σηκώσω στους ώμους.
Θα ξαπλώσω δίπλα σου, μέχρι να σηκωθείς!
Και λέξη δεν θα πω…>>
Φίλος είπε…
Και δεν έμεινε στα λόγια!
Και δεν φοβήθηκε ποτέ.
Και δεν μέτρησε την ώρα.
Και δεν δίστασε στιγμή.
Και δεν κουράστηκε.
Και δεν έκρινε
Και έγινε δύναμη, έγινε φάρος έγινε προσευχή, έγινε ΑΔΕΡΦΟΣ!
Και αδερφός είπε…Αν
«Ήρθα! Με έστειλε ο ίδιος ο Θεός!»
Πηγή: Αφμοτερεδέξιος
Μελισσούλες 