Άνοιξη..

Κόκκινο τριαντάφυλλοΕίσαι μες στην καρδιά μουΤην νύχτα γίνεσαι πληγήΠου τρώει τα σωθικά μου Έρχεσαι πάντα πιο νωρίςΚανείς δε σε γνωρίζειάλλον τον κάνεις ν' αγαπάΚι άλλον να μη γυρίζει Και δε σου φτάνουν όλ' αυτάΦεύγεις και δε θυμάσαιΩραία είσαι άνοιξηΓιατί δε μας λυπάσαι Έρχεσαι λίγο κάθεσαιΣτον κήπο μας κι ανθίζειςΤο αίμα μας επότισεΚι ανάσταση μυρίζεις Κι …

Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις..

Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις.. Ναι την φτιάχνεις.Κάθε φορά από την αρχή.Όλο και πιο ζωντανή.Όλο και πιο ποτισμένη. Ναι την φτιάχνεις.Με εκείνα τα χρώματα που σημαίνουν αρμονία.Και με εκείνες τις λέξεις που δηλώνουν αρχή. Ναι την φτιάχνεις.Με εκείνο το φως, που μπορεί να σου δώσει Παράδεισο.Και με εκείνα τα λουλούδια που μυρίζουν …

Αγαπώ τις στιγμές..

"Αγαπώ τις στιγμές γιατί είναι πολύτιμες και μοναδικές!Τοσοδούλες και μικρές δεν παίρνουν την σημασία που τους αξίζει, όμως μια στιγμή τόσο δα μικρή, μπορεί να χωρέσει άπειρη αγάπη και μια ολόκληρη ζωή να μην το καταφέρει..."

Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά..

Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά.. Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών. Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές. Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους. Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια. Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους. …

Αγαπώ τις στιγμές γιατί είναι πολύτιμες και μοναδικές..

"Αγαπώ τις στιγμές γιατί είναι πολύτιμες και μοναδικές!Τοσοδούλες και μικρές δεν παίρνουν την σημασία που τους αξίζει, όμως μια στιγμή τόσο δα μικρή, μπορεί να χωρέσει άπειρη αγάπη και μια ολόκληρη ζωή να μην το καταφέρει..."

Όσο κι αν κανείς προσέχει,όσο κι αν το κυνηγά πάντα…

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία;Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;Μούτρα… Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα.…Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή …

Ώσπου ξαφνικά Κύριε κατάλαβα…

Ζητούσα επίμονα να μάθω ν αγαπώ Κύριε… Μελετούσα το παράδειγμά Σου, Διάβαζα για τους ανθρώπους Σου, πως κατάφεραν και ξεπέρασαν τις ανθρώπινες αδυναμίες και ζητούσα επίμονα να με διδάξεις, να με μάθεις το μεγαλύτερο αγαθό, να μου δώσεις τη μεγαλύτερη αρετή… Αντί για αγάπη όμως, μου έδωσες πόνο, καταφρόνηση, περιφρόνηση, ύβρη, μοναξιά… Απόρησα για αυτή …

ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ

Στή θλίψη καί στή δυστυχία,στίς δύσκολες στιγμές τοῦ πόνου,ὅλοι σέ Σέ τό βλέμμα ὑψώνουνκι ὅλοι φωνάζουν "Παναγία!"... Γλυκιά Μητέρα τῶν θλιμμένωνκαί στήριγμα τῶν χριστιανῶν,δῶσ’ στίς ψυχές τῶν πονεμένωνλίγη δροσιά τῶν οὐρανῶν. Ὅλους Ἐσύ προστάτεψέ μας,γέρους καί νέους καί παιδιά,καί πάντα πλούσια χάριζέ μαςἐλπίδα καί παρηγοριά" Γ. Βερίτης