“Η Αγάπη, ο Έρωτας, είναι το ωραιότερο πράγμα που πρωτοβγαίνει στην ζωή του ανθρώπου. Όπως ένα λουλούδι που ανθεί γιατί ακόμα δεν ξέρει τι του γίνεται. Δηλαδή, μπερδεύει μέσα του την αγάπη που πρόκειται να δώσει στον Θεό, και την δίνει σ’ έναν άνθρωπο. Αυτή, είναι η πρώτη Αγάπη.
Γιατί βασικά, δεν αγαπά τον άλλο άνθρωπο. Μπορεί αυτός να είναι με όλα τα ελαττώματα του κόσμου. Δεν τα βλέπει. «Ήρθε αυτός, γιατί ήταν έτοιμη η ψυχή μου να αγαπήσει». Αγαπά αυτό το πρόσωπο, γιατί αγαπά την Αγάπη. Και η Αγάπη αυτή, είναι ο Θεός.
Το κάνει λοιπόν σε πρόσωπο ορατό, αντί να το κάνει στο Αόρατο, στην Πηγή της Αγάπης δηλαδή. Και συνήθως γίνεται και μια αποτυχία όπως πρέπει να γίνει – για να ανοίξει τα μάτια του ο άνθρωπος, να δει”
Γερόντισσα
Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992)
Μελισσούλες 