Όσα λαμπιόνια κι αν στολίσουν τις πλατείες μας…τίποτε δεν προσεγγίζει το μεγαλειώδες φώς και την απαστράπτουσα Θεική Σου λάμψη, Κύριε…
Εσύ είσαι η οδός και η σωτηρία μου, το φώς και η αναστασή μου…δίχως την δική Σου παρουσία όλα μοιάζουν ψευτικά …τίποτε δεν μπορεί να συμπληρώσει το απέραντο κενό και σκοτάδι που νιώθει η ψυχή μου …όταν λείπεις Εσύ…
Δίχως την παρουσία σου ο κόσμος είναι ψυχρός, μουντός και ανέκφραστος.. οι μουσικές δεν έχουν αρμονία που να αναπαυει τη ψυχή και τα χρώματα φαντάζουν σαν ξεθωριασμένες εικόνες που πέρασαν γοργά απο το παρόν στο παρελθόν χωρίς να αγγίξουν αληθινά το νού και την καρδιά μου!!!
Εύχομαι από καρδιάς τη νέα χρονιά ν’αγαπήσουμε το Χριστό πιο πολύ! Να γίνει το κέντρο της ζωής μας και όλα τ’άλλα ο Θεός θα μας τα δώσει και με το παραπάνω..Ας τον εμπιστευτούμε..
Μελισσούλες 