(…) Νά λοιπὸν γιατί ὁ Χριστὸς γεννήθηκε νύχτα.
Τὸ σκοτάδι ἐκείνης τῆς νύχτας ἦταν σύμβολο τοῦ ἄλλου ἐκείνου σκότους ποὺ βασίλευε παντοῦ.
Καὶ τὸ σκοτάδι ἐκεῖνο τὸ διέλυσε ὁ Χριστός.
Ἀνέτειλε σὰν ἥλιος, κι ἀπὸ τότε ἐπὶ 20 αἰῶνες φωτίζει ὅσους τοὐλάχιστον θέλουν νὰ δοῦν τὸ φῶς καὶ νὰ δεχτοῦν τὴν ἀλήθεια.
Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε στὸ σκοτάδι γιὰ νὰ διδάξῃ ὅτι ὅσο μένουμε μακριά του, θὰ ζοῦμε σὰν τυφλοπόντικες στὰ αἰώνια σκοτάδια. Γιατὶ αὐτὸς εἶναι, κατὰ τὴ μαρτυρία τῆς Ἱστορίας καὶ τῆς Γραφῆς, «τὸ Φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰω. 8,12).
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης