Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, στον ωραιότατο λόγο του στα Εισόδια της Θεοτόκου, μας φανερώνει τη ζωή της Παναγίας. Εισέρχεται, λοιπόν, η Παναγία στα άγια των Αγίων Εισόδια της Θεοτόκου για να παραμείνει εκεί σιωπώσα και προσευχομένη δώδεκα ολόκληρα χρόνια και να φθάσει στην θέωση. Μόνιμη εργασία της ήταν η θεία θεωρία. Άνοιξε έτσι νέα οδό για τον ουρανό, που ονομάζεται θεϊκή σιγή, θεία σιωπή. Είχε παραδώσει ολόκληρη τη ζωή της στον πανοικτίρμονα Θεό.
Μέσα στα Άγια των Αγίων απέκτησε το εσωτερικό ψυχικό-πνευματικό κάλλος και έτσι είλκυσε τον έρωτα του Θεού προς τους ανθρώπους. ο οποίος Θεός «ηράσθη του μυστικού κάλλους της αειπαρθένου από την δύναμη της εσωτερικής ζωής της και όχι από την δύναμη των λόγων και των εξωτερικών δραστηριοτήτων.
Οπότε μπορούμε να πούμε ότι ο Λόγος του Θεού έλαβε σάρκα από μιά ζωοποιό σιωπή στα Άγια των Αγίων. Η έλλογη σιωπή γεννά λόγο ζωοποιό και ο λόγος πού έχει ουσία και αναγεννά είναι έκφραση σιωπής. Η Παναγία σε όλη της την ζωή ζούσε σε βαθυτάτη σιωπή.
Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την θεολογία της σιωπής, δεν μπορεί να καταλάβει και την θεολογία του λόγου, δεν μπορεί να αισθανθεί την θεολογία των ερημιτών και την δύναμη του ησυχασμού.
Ας μαθητεύουμε στην σιωπή της καρδίας και της προσευχής, που είναι κατά τον Άγιον Ισαάκ τον Σύρο η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος, και τότε ο λόγος μας θα έχει δύναμη θαυματουργική.
Μελισσούλες 