Μπορεί να έχεις χιλιάδες ανθρώπους δίπλα σου και όμως εσύ να νιώθεις μόνος γιατί πολύ απλά αυτοί δεν αγγίζουν την ψυχή σου, δεν μπορούν να σε καταλάβουν, να σε νιώσουν…
Είναι όμως και κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας που μας κάνουν να νιώθουμε πλήρεις, που κάνουν φωτεινή τη ζωή μας χωρίς καν κάποιες φορές να είναι δίπλα μας σωματικά.
Είναι αυτή η επικοινωνία των ψυχών που γεννά μια αληθινή κοινωνία αγάπης, κατανόησης, συγχώρεσης, ομόνοιας.
Θα βρεθούμε και μόνοι σ’ αυτήν την ζωή, όπως και περιτριγυρισμένοι από πολλούς.
Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι όσοι θέλουν το «καλό» μας δεν είναι αναγκαία και φίλοι μας, όπως και όσοι θέλουν το «κακό» μας δεν είναι αναγκαία και εχθροί μας.
Χρειάζεται να δούμε τα κίνητρα του καθενός, την ποιότητα της καρδιάς τους ώστε να συμπεράνουμε εάν όντως είναι άνθρωποι που μας αγαπούν ή μας χρησιμοποιούν ή μας υπονομεύουν ή μας εχθρεύονται.
Βέβαια εμείς καλούμαστε όλους να τους συγχωρούμε, όμως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τους έχουμε όλους στην ζωή μας…
.π.Παυλος Παπαδόπουλος fb
Μελισσούλες 