«Η Παναγία όσο ζούσε, δεν έκανε ποτέ συγκατάθεση σε καμμία αμαρτία!
Μόνο ένα λογισμό είχε στη ζωή της: Να σκέφτεται, να υμνεί και να αγαπά το Χριστό και να ποιεί το θέλημά Του.
Μέσα της προσεύχονταν ακαταπαύστως. Η καρδιακή της προσευχή, δεν έχει μέτρο συγκρίσεως. Είναι κάτι ακατανόητο για τους ανθρώπους, ακόμα και για τους αγγέλους! Γι’ αυτό είναι πρύτανης όλων των καθηγητών της νοεράς προσευχής…
Η Παναγία μία ζωή ήταν σιωπηλή. Και λίγο πριν φύγει από τούτο τον κόσμο, έκανε μόνο μία και μοναδική διδασκαλία…
Είπε το εξής:
– Η ζωή είναι εμπόριο και ο άνθρωπος μοιάζει με έμπορο. Μακάριος είναι εκείνος, που θα εμπορευτεί σωστά το χρόνο της ζωής του! Εμπορεύσατε τη ζωή σας όπως είπε ο Υιός Μου, για να κερδίσετε την Βασιλεία των Ουρανών…
Με τον χρόνο λοιπόν άλλοι εξαγοράζουν – κάνοντας έργα μετανοίας – την Βασιλεία των Ουρανών και άλλοι εξαγοράζουν με τον χρόνο – κάνοντας αμαρτίες – την κόλασή τους.»
– Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
Μελισσούλες 
Δεν μιλούσε γιατί μιλούσαν τα έργα της.
Είχε την αβίαστη προσευχή,αφού αυτή “έφερε” τον Θεόν!
Η ένωσή της με τον Θεό την καθιστούσε αδύναμη αμαρτίας,
γιατί ως άνθρωπος είχε ροπήν προς αυτήν’ συνεπώς ένας καλός δρόμος “αναμαρτησίας” είναι η καθαρή ,έμπονη ,διαρκής προσευχή!
Αυτός είναι ο “εμπορικός” δρόμος για να κερδίσουμε χρόνο και ησυχία!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!