Είναι βασική αντίληψη της Εκκλησίας μας, αλλά και εμπειρία καθημερινής ζωής, ότι κανείς δεν μπορεί να αγιάσει, αν δεν υπάρχουν γύρω του άνθρωποι που να τον ερεθίζουν συνεχώς με τον τρόπο τους, με τις βρισιές τους, με τις παρατηρήσεις τους, με την τεμπελιά τους, με την κακία τους, με την συκοφαντία τους.
Εάν δεν έχεις τέτοιους ανθρώπους, ή εάν σου φαίνεται κακό αυτό που σου κάνουν και δεν τους ευγνωμονείς αλλά αντιδράς, δεν υπάρχει σωτηρία για σένα, ούτε πνευματική πρόοδο, διότι αυτά ωριμάζουν τον άνθρωπο. Αυτά τον ταπεινώνουν και τον καθιστούν ικανό να ζήσει στην ζωή.
Όποιος δεν έχει ανθρώπους που να του βάζουν τρικλοποδιές, είναι αδύνατον να ζήσει στην ζωή. Γίνεται ένας μυγιάγγιχτος άνθρωπος. Και εάν μεν είναι μοναχός, περνούν τα χρόνια του χαμένα, εάν δε είναι παντρεμένος, οδηγείται στο διαζύγιο.
(+) Γέροντας Αιμιλιανός
Μελισσούλες 