Υπάρχουν άνθρωποι «ΜΕΓΑΛΟΙ» !!
» Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το
αίμα μου – το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη
Αυξεντίου
ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ’ το χωριό Λύση,
οδηγού ταξί το επάγγελμα,
πού μαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα
μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη
» Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α «
Η μάνα τού Γρηγόρη Αυξεντίου, όταν έμαθε τα θλιβερά νέα, είπε με όσο σθένος τής είχε απομείνει: «Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια χούφτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου. Χαλάλι για την πατρίδα».
Κι αφού κάθησε σε μια καρέκλα, συνέχισε: «Και τώρα θα κάνω το καθήκον μου…» κι άρχισε να κλαίει τον γιο της…
Υπάρχουν άνθρωποι «ΜΕΓΑΛΟΙ» γιατί υπήρξαν » ΜΕΓΑΛΕΣ» μανάδες που τα γαλούχησαν με τα νάματα της Πατρίδας και της Ελευθερίας.
Πρότυπο Αγωνιστή, Ενσάρκωση Γενναιότητας και Παλικαριάς ο Γρηγόρης Αυξεντίου τέτοια μέρα σαν σήμερα πέρασε στον πάνθεο των ηρώων αφήνοντας μας κληρονομιά αυτό το «ΠΡΕΠΕΙ»
ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνω για τη λευτεριά της Πατρίδας μου.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνω παράδειγμα για τους υπόλοιπους αγωνιστές.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνω για σένα και για μένα και για όλες τις γενιές που θα έρθουν παράδειγμα προς μίμηση.
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
ΝΑ ΕΥΧΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ!
ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ!!