Και να ‘μαστέ κιόλας στο Σεπτέμβριο μήνα. Πόσο γρήγορα στ’ αλήθεια περνά ο καιρός!
«Κλειδώνει» ο χρόνος στις 31 Αυγούστου κι έρχεται η 1η του Σεπτέμβρη που θεωρείται η πρώτη μέρα του εκκλησιαστικού έτους. Η αρχή της ινδίκτου.
Η λέξη Σεπτέμβριος, September στα λατινικά, προέρχεται από το αριθμητικό septem (σέπτεμ = επτά), καθώς ήταν ο έβδομος μήνας του αρχαίου δεκάμηνου ρωμαϊκού ημερολογίου. Αργότερα, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, ο Σεπτέμβριος μετακινήθηκε στην ένατη θέση, χωρίς όμως να αλλάξει η ονομασία του. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος, θέλοντας να κολακέψει τον αυτοκράτορα Τιβέριο (14-37), αποφάσισε να δώσει το όνομά του στον μήνα Σεπτέμβριο. Αυτός σοφά αρνήθηκε, επειδή υποστήριξε ότι οι συχνές αλλαγές στις ονομασίες των μηνών μόνο σύγχυση προκαλούν.
Τον Σεπτέμβριο στη Ρώμη τελούνταν μεγάλες γιορτές, όπως τα Καπιτώλια και τα Ρωμαία ή Ρωμαϊκοί Αγώνες (Ludi Romani) προς τιμή του Δία (κάτι σαν Ολυμπιακοί Αγώνες των Ρωμαίων). Την 1η Σεπτεμβρίου προσδιοριζόταν ο ετήσιος φόρος που έπρεπε να καταβάλουν οι Ρωμαίοι πολίτες (indictio), εξού και Ινδικτιών, που στο Βυζάντιο γιορταζόταν ως Πρωτοχρονιά και συνέπιπτε με το νέο εκκλησιαστικό έτος (Αρχή της Ινδικτιώνος).
Είναι ο Τρυγητής, ο μήνας της περισυλλογής, των νέων αποφάσεων, των νέων στόχων και ονείρων.
Ευλογημένη λοιπόν να είναι η νέα εκκλησιαστική χρονιά, καλοτάξιδος ο Σεπτέμβρης και με επιμονή και καλή θέληση να πετύχουμε τους στόχους και τα όνειρα μας.
Μελισσούλες 