Αισώπου μύθοι
Κάποιος φτωχός, είχε φορτωθεί ένα δεμάτι ξύλα καὶ τραβούσε τὸ δρόμο του. Εκεί που πήγαινε, σαν να ζαλίστηκε. Ξεφορτώθηκε τα ξύλα, κάθισε κατάχαμα, κι ἀπ᾿ την πολλή του κούραση και την απελπισία, έβγαλε φωνὴ σπαραχτική:
«Αχ, που είσαι θάνατε…»
Δεν πρόλαβε ν᾿ αποτελειώσει και νάσου ο θάνατος μπροστά του.
«Γιατὶ με φωνάζεις;» τον ρωτά.
Κι εκείνος: «Για τα ξύλα· βάλε ένα χεράκι να τα σηκώσουμε».
Ο μύθος λέει πως όλοι οι άνθρωποι αγαπούν τη ζωή τους, όσα βάσανα και στενοχώριες κι αν τους τύχουν.
